“We zijn al zo ver geraakt. Nu willen we full speed vooruit!”

vrijdag 20 november 2020
Image title
14 juli 2019. Een zwarte dag in de geschiedenis van Ameel Candy World. Onze zaakvoerder Tom Ameel wordt tijdens zijn wekelijkse looptraining getroffen door een hartaanval. Na 48 uur in een coma gelegen te hebben, opent Tom op miraculeuze wijze zijn ogen en kruipt hij door het oog van de naald. Anderhalf jaar  lang keihard revalideren later, staat Tom er nog, bijgestaan door zijn ijzersterke vrouw Caroline. Een dubbelinterview met Tom en Caroline over het horrorjaar, work life balance en hun toekomst bij Ameel Candy World.

Image title

Hoe is het met Tom?

Tom: “Goed. Ik voel me steeds beter. Fysiek was ik heel snel terug in orde, maar ook de hersenactiviteit moest terug op gang komen. Net dat verliep minder vlot dan verwacht. Maar de laatste maanden maak ik meer progressie. Uiteraard wordt het nog afwachten hoe ik zal reageren wanneer ik terug op de werkvloer terecht kom. Maar ik heb er goeie hoop op.”

Straks is het anderhalf jaar geleden. Wat is jullie belangrijkste les uit het voorbije anderhalve jaar?

Tom: “Ik heb ingezien hoe belangrijk het is om een fantastische vrouw te hebben. Ook heb ik ingezien dat we echt wel heel goeie mensen hebben in onze firma. Zonder hen stond ik vandaag niet waar ik nu sta.”

Caroline: “Ik heb ontdekt dat door positief te zijn en vertrouwen te hebben in mensen, dat je ver kan geraken. Zo had ik vanaf dag 1 100% vertrouwen in onze waarnemend CEO Christ. Toen Tom net zijn ongeluk had gehad, was ook Christ de eerste persoon waar ik naar belde. Ik heb hem 100% vertrouwd en dat heeft zijn vruchten afgeworpen.

"Ook de dokters gaf ik vertrouwen. ik geloofde vanaf dag 1 in de mens en in het positieve. Geloven en vertrouwen, dan komt alles goed. Ik ben onmiddellijk na het ongeluk ook naar het graf van mijn ouders geweest. Mijn zus is toen ook naar een kapel geweest hier in de buurt en kwam daar toevallig een zuster tegen. Die zuster heeft toen een klein Maria-beeldje gegeven en mijn zus verteld dat ze er in moet geloven. Ze vroeg mijn zus ook om het beeldje onder zijn hoofdkussen te leggen. Toen Tom de dinsdag na het ongeluk uit zijn coma moest ontwaken, werd hij niet wakker. Ik heb het Maria-beeldje genomen en onder zijn kussen gelegd. Tegen ’s middags was hij wakker.”

Hoe zien jullie dagen er momenteel uit?

Tom: “Tijdens de werkweek moet ik vier dagen naar het ziekenhuis om verder te revalideren. Op maandag en vrijdag naar het Universitair Ziekenhuis in Gent. Op dinsdag en donderdag moet ik naar Roeselare. In Roeselare is het zuiver mijn fysiek die getraind wordt. In Gent prikkelen ze meer mijn cognitief geheugen aan de hand van heel wat oefeningen. Die oefeningen zijn niet gemakkelijk, maar ik zie ze als uitdagingen. Het is leuk om mijn progressie te zien. Daar haal ik echt voldoening uit.”

Image title

Ameel Candy World heeft zonder Tom Ameel ook moeten blijven verder doen. Hoe bleef je dan op de hoogte van het reilen en zeilen van de firma?

Tom: “Ik stond vooral via Christ in contact met de firma. Al mijn mails werden ook doorgestuurd naar mijn zus Sofie. Zij filterde dan en liet de belangrijke mails naar Christ doorgaan.”

Hoe ziet jullie toekomst bij Ameel Candy World er uit?

Tom: “Als je het mij vraagt, zou ik graag terug meedraaien in een afdeling bij Ameel Candy World. Zo zie ik het op korte termijn. Welke afdeling dat zal worden, moet nog besproken worden. Op lange termijn is het moeilijk te zeggen wat ik precies zal doen, maar ik kijk de toekomst alleszins positief tegemoet."

"We hebben net een ongelofelijk belangrijke stap gezet door volledig over te schakelen naar een nieuw ERP-systeem. Mijn organisatie is future proof. Ik kan alleen maar positief zijn.”

Caroline: “We zijn al zo ver geraakt. Nu willen we full speed vooruit! Als ik onze nieuwe vrachtwagens zie rondrijden, ben ik zo trots. We hebben echt een firma om ‘u’ tegen te zeggen. Wat ben ik trots op wat Tom met zijn firma de voorbije jaren al bereikt heeft. Ons vuur is niet op. Dat staat vast.”

Wat gaan jullie anders doen dan vroeger?

Caroline: “Het zal niet meer zijn zoals voor het ongeluk. Er zijn grenzen. Nog tot middernacht doorwerken na het avondeten zal er niet meer inzitten. Work life balance wordt super belangrijk.”

Tom:  “Klopt, als Caroline aan de alarmbel zal trekken, zal ik niet meer tegenspreken (lacht).”

Caroline: “Ook in ons sociaal leven gaan we meer ‘nee’ moeten leren zeggen. We hebben altijd wel iets te doen, maar er zijn grenzen. We fietsen sinds kort samen. We hebben een koersfiets gekocht en doen het echt graag. Vorige week zijn we twee dagen gaan fietsen. Zalig.”

Image title

Waar dromen jullie nog van?

Tom: “Ik droom nog steeds van Ameel Candy World. We zijn de weg van de digitalisatie ingeslagen. Die weg willen we blijven volgen. Meer nog, we willen een voorloper worden in de confiserie-wereld.”

Caroline: “Bij mij is dat ook zo. Ik zou graag binnen 15 jaar kunnen zeggen: kijk wat we verwezenlijkt hebben! Vroeger droomde ik van marathons, maar door de situatie met Tom ligt mijn focus nu volledig op Ameel Candy World.”


Willen jullie nog iets kwijt aan jullie klanten, werknemers  en leveranciers?

Tom: “Eerst en vooral wil ik iedereen oprecht bedanken voor de berichten en steunbetuigingen. Ook voor het vertrouwen ben ik zo dankbaar. Zonder klanten, leveranciers en medewerkers staan we nergens.”

Caroline: “De vele berichten en telefoons die we ontvangen hebben, zal ik nooit vergeten. Bedankt hiervoor. Elke steunbetuiging, groot of klein, is aangekomen.”

Laden
Laden